غلط کردم. خوبه؟؟خوشتون اومد؟!
اولش به نظرم یه بازی لوس و بچه گانه اومد. اما الان نظرم کاملآ عوض شده .(می تونید زود قضاوت کردنم را هم به اعترافاتم اضافه کنید )
خوشم اومد از این بازی٬ به خاطر این که هرمی بود. به خاطر این که همه را زنجیروار بهم وصل کرد. به خاطر این که باعث شد احساس کنیم این جا یه اجتماع داریم درست مثل بیرون البته با وجه های مشترک بیشتر!
خوشم اومد به خاطر اینکه هممون ثابت کردیم چقدر از افشاگری خوشمون میاد! چقدر دوست داریم دیگران ما را بشناسند٬ چقدر دوست داریم از خاطراتمون حرف بزنیم . حتی بعضی ها به 5 تا اکتفا نکرده بودنند و بیشتر هم نوشته بودنند! شاید وبلاگ نویسی برای همه ی ما به یک بیماری و عادت تبدیل شده باشه. این جستجوی ما برای جلب نظرات بیشتر یعنی همون جستجو ما برای پیدا کردن همصحبت توی دنیای واقعی! بعضی ها می گن ماها اجتماع گریز شدیم که خودمون را توی دنیای مجازی غرق کردیم. اما با این بازی ساده ثابت شد که چقدر هم اجتماعی هستیم فقط اجتماعمون را عوض کردیم.
این مدته یاد گرفتم هرچقدر کوتاه تر بنویسم دوستای بیشتری دارم! چون دیگه هیچ کس حوصله ی حرفهای طولانی را نداره . راستی چند نفر واقعآ نوشته هاتون را تا ته می خونند و بعد نظر می دن!
این بازی به هممون نشون داد که دوست داریم که شناخته بشیم چیزی که به مرور زمان اگه کسی واقعآ هم پای نوشته هامون باشه می تونه بفهمه.
و ممنون از ستایش و جف که منو هم به این بازی دعوت کردنند. می خوام از این به بعد به سبک خودم وبلاگ بنویسم. این جا قراره من سلطنت کنم نه شماره ی تعداد نظرات!
پی نوشت: همیشه از هر اتفاقی یه تصمیم یا یه نتیجه ی جدید می گیرم! مثبت اندیشی را حال کن D: !
پی نوشت: از امروز هرکی غلط ها ی املایی منو گرفت بهش یه افرین می گم!!!
اوه اوه!اونهمه تند شروع کردی که ترسیدم!!!!!!!
منم باهات موافقم تو نت خیلی راحتتر میشه فهمید تو ذهنا چی می‌گذره برا همینه دوستیها سریع تر شکل می‌گیره و حتی گاهی این دوستیها اونهمه مفید میشه که .....
والا میشه ما رو از لیست لاک غلط گیرات حذف کنی اخه تو طول زندگیم یادم نمیاد که بیشتر از ۱۵ گرفته باشم تو درس املا!
هان داشت یادم می‌رفت بعضی وقتها وارد یه وبلااگ که می‌شی تعداد کامنتاش زده به سقف اما توش حتی یه کلمه به درد بخورم پیدا نمی‌کنی!
اگه دقت کرده باشی منم کانتر کامنتام رو حذف کردم!یعنی نوشتم رو بخون نه تعداد کامنتام رو ببین!(هان اینم که می‌خوای کم بنویسی رو بی‌نهایت سپاسگذارم ):*
سلام هاله /
بازیتونو تو وبلاگا دیدم . ۱ نکته ای خیلی جالبه که اینهایی که همتون نوشته اید خصوصیاتتونه نه اعترافاتتون و اصلا غیر ممکنه که کسی راجع به ( یواشکیاش ) درست حرف بزنه ..
اما ۱ چیزی : مطالبو خیلی خوب بیان میکنی . مثل آخر خصوصیت دومت که نوشتی ( تو خماری اش بمونین!!!!!!) خیلی جالبه
موفق باشی ....
سلام...
هاله ی عزیز...
خب جف همینارو ازت میبینه میگه ترسو نمی شناسی.
این جور غلط کردم گفتن دل و جیگر می خواد.
جف خیلی لذت برد.چیزایی رو نوشتی که جف بهش فکر نکرده بود.
بنویس که منتظریم سلطان.
جف به روزه.
به زی...
سلام،
خسته نباشین،
والا همیشه این دنیای اینترنت برای من جالب بوده،
واسه خودش یه پا ماتریکسه،
موفق باشین
من هم از همون اول واسه ویزیتورها و تعداد نظرات ننوشتم. البته آدم خیلی خوشحال میشه که وبلاگش پرمخاطب باشه... اما مهمتر اینه که آدم اون طوری که خودش دوس داره بنویسه. وبلاگی برای دلم. برای حرفهای دلم!
راستی مگه اینجا کسی حرف بد می زنه که نظرات رو باید تایید کنی؟
عزیز دلم هر کاری که فکر میکنی صلاحه همون رو انجام بده...
خوشگل من حرص هم نخور به جاش پسته بخور.
ماچ
بای
پسته دوست ندارم ٫ می شه فندق بخورم؟!!! D:
وبلاگ نویسی یه خوبی داره که به قول خودت به جای این که زیر میز قایم بشی و دوساعت فکرشو کنی . برا دیگروون می نویسی
راستی این دروغ گفتن تو ذات بعضی هاست. ژنتیکیه اصلا هم نمی شه کاریش کرد
این حرفت منو یاد نوشته هاییم انداخت که سال ها خاک خوردن و جرات نکردم برای کسی بخونمشون.
یه افرین غلطه یه آفرین!...منم بالاخره افشاگری کردم!
هاله ما غیر اجتماعی نیستیم...
اینجا یه اجتماع مجازیه که ار دست آدمای واقعی فرار کردیم...
راستش منم از این بازی خیلی خوشم اومد. بعد از یه مدت طولانی یکم با خودم روراست شدم!
منم گفتم که دیگران می گن که ما غیر اجتماعی هستیم.
اره تو این بازی اونایی بردن که با خودشون روراست بودن.
سلام هاله خانم
چون فکر میکنم احساست رو تجربه کردم این چند خط رو می نویسم .... اولش مکتب اندیشه بود و از سیاست می نوشت و از دردهای اجتماعی و تبعیضات و مخاطبانم هم خاص بودن کاملا ... بعد یه اتفاقی افتاد و شد لولیان و اینبار وارد دنیای وبلاگها شدم به شکل مرسومش کم کم تعداد نظرات و آمار بازدید بالا می رفت و من ذوق می کردم تا یه روز مثل امروز تو احساس کردم نه برای خودم و دلم که برای تعداد نظرات می نویسم....الحق که افت تلخیه... تا اینکه یه مدت اصلا ننوشتم و رفتم به سفر : http://www.lulian.blogfa.com/8506.aspx برگشتم و اینبار تعداد خیلی زیاد شده بود اما من دیگه اون آدم قدیم نبودم و از اون روز سعی کردم یه جورایی فقط برای خودم بنویسم و الحق که شیرین تره ....یاد حرف یه دوست تو معرفی وبش افتادم که نوشته بود تورو خدا تعریف نکنید یه الف خالی هم بگذارید من بهتون سر می زنم !!!! اما در هر حال فکر می کنم چیزی که ازش گلایه کردی حقیقتا هست .... و در مورد بازی ! بازی اسمش رو خودشه سخت نگیریم بهر حال انسان همون قدر که نیازمند دوست داشته شدن و مورد توجه قرار گرفتنه نیازمند دوست داشتن و توجه کردن هم هست و من و تو و هم مسلکامون هم از این قاعده مستثنی نیستیم ... شاید شرایط تلخ اجتماعی باعث شدن از هر مجالی برای پر کردن خلاء هامون سو استفاده کنیم ... وگر نه هم بازی شیرینه هم .....!
مرسی که تا آخرش رو خوندی !!!
Az in dokhtarayi ke doos daran saltanat konan vali tarafdare demokrasian khosham miyad.
Madar har joor doos dary benevis! Mage chie? Kasi chizi behet gofte? Begoo halesho bigiramaaa
To mage ghalat emlayi ham baladi benevisi?
فقط یه آفرین؟
من شکلات میخواهم!!!
چه جالب !
میشه نظر قبلی رو از ۱۳ به ۱۲+۱ غش ۱-۱۴ تغییر بدی=)) =)) :))
درود دوست عزیز:
هم وبلاگ قشنگی داری و هم مطالب زیباو خواندنی .
دوست داشتی به وبلاگ من هم یه سری بزن
خوشحالم می کنی .
در ضمن اگه با تبادل لینک موافقی خبرم کن
بدرود
من بین اعترافات شما چیز بدی ندیدم!!!
سلام...
هاله ی عزیز...
اون تاریخ زمان کشیدن اون طرحه.
در مورد جف هم اولین پستمو در آرشیو بخون.
به زی...
همینه! دقیقاهمینه که گفتی! راستی کار من دیگه از دکترو این حرفا گذشته عزیزم بالا خونم بد جوری تعطیله:دی
الان یعنی تو دختر تعداد کامنتهایی که به قراره به جای اون سلطنت کنی؟
ای ول مثبت اندیشی!!!! تو هر طوری که بنویسی من دوست دارم:) پیدا کردن یه آدم همفکرو درست گفتی! من که احتیاج دارم!!
سلام ...
الان یه درس مهم گرفتی که زود قضاوت نکنی :))
بابا این وبلاگ ها و اصولا جامعه وبلاگی دنیای بسیار جالبیه در نوع خودش! میشه گفت یه زندگی واقعی با دنیای مجازی!
حیف که جایزه فقط یه آفرینه وگرنه یه غلط ازت می گرفتم! :پی
راستی من اون سیستم جلب نظرات که کامنت گذاشته بودی نگرفتم چی بود!؟ شرمنده دیگه آی کیو در حد لیوانه!
شاد باشی ...